Deelnemer AD&O aan het woord

In kleine stapjes heeft Lex de terugkeer naar school gemaakt

‘Ik ben niet meer bang voor mensen met een antwoord’

School is niet de plek waar Lex (14) zich veilig en op z’n gemak voelt. Hij vindt moeilijk aansluiting bij zijn klasgenootjes en voelt zich er gepest. Met als gevolg dat hij steeds ongelukkiger wordt en depressieve klachten ontwikkeld. Als hij niet langer naar school wil gaan, komt hij in aanraking met de Arbeidstraining, Dagbesteding en Onderwijsbegeleiding van Praktijk Memo. Lex deelt zijn ervaringen over dit traject en vertelt waar hij nu staat.

Lex gaat vier volle dagen met onderwijs en dagbesteding in de vorm van sport en creatief bij Praktijk Memo aan de slag. Met hulp van zijn begeleiders stelt hij zijn doelen op. Hoe kun je je grenzen aangeven? Hoe ga je sociale contacten aan? Ook leert hij aan te geven als hij zich even niet prettig voelt.

‘Door met elkaar over je gevoelens te praten, heb je niet het gevoel dat je anders bent’

Grenzen aangeven
In kleine stapjes leert Lex om sociale contacten aan te gaan en zich weer prettig te voelen in een onderwijsomgeving. “Vroeger was ik heel erg bang dat mensen boos op mij worden als ik mijn mening gaf. Met hulp van mijn begeleiders heb ik geleerd om dit op tijd aan te geven. Stel iemand maakt een opmerking die ik niet leuk vindt, bijvoorbeeld als ik een foutje maak tijdens het sporten, dan helpen de begeleiders mij om er iets van te zeggen. Dat heeft mij geholpen om er nu zelfs iets van te zeggen. Nu ben ik minder angstig voor mensen met een antwoord.”

Een van de doelen die Lex helpt om kleine stapjes vooruit te zetten, is sport. “Bij Memo volg ik meerdere dagdelen per week sport. Wat ik vooral zo leuk vind, is dat je actief bezig bent. Vroeger zat ik veel binnen te gamen, nu ben ik meer buiten en voel ik me veel vrolijker. Je leert daardoor ook veel meer mensen kennen. Zij zitten ook met een reden bij Memo en door met elkaar over je gevoelens te praten, heb je niet het gevoel dat je anders bent.”

Opbouwtraject
Voor Lex is het een grote stap om weer terug naar school te keren. Enerzijds is het spannend om contact te maken met nieuwe mensen, anderzijds is het een drempel voor hem om met het leerlingenvervoer naar school te reizen. Een opbouwtraject in het speciaal onderwijs helpt hem om in kleine stapjes zich veilig te voelen in de schoolomgeving. “In het begin zat ik in een kleine klas met andere kinderen die net als ik niet in een grote klas durven. We leren stapsgewijs contact te maken met andere mensen. Samen lopen we bijvoorbeeld een rondje over het schoolplein om te kijken hoe het voor mij voelt om met andere mensen te zijn die ik niet ken.”

Vooral in het begin ervaart Lex het leerlingenvervoer als heel spannend. Via Memo leert hij dat als je iemand voor het eerst ziet, je niet gelijk kunt beslissen of je iemand wel of niet aardig vindt. Met die gedachten in zijn achterhoofd gaat het ineens een stuk makkelijker... “Je weet niet hoe die andere mensen zijn, hoe ze reageren, maar ik ben erachter gekomen dat de andere leerlingen in de bus heel aardig zijn.”

‘Samen leren we er onze draai te vinden. Dat maakt mij heel blij!’

Kleine stapjes maken een groot verschil
Inmiddels durft Lex te zeggen dat hij in een jaar tijd mooie stappen heeft gezet. “Toen ik hier binnenkwam, was ik echt een verlegen jongen. Als ik nu naar Memo ga dan ben ik enorm vrolijk en open naar iedereen. Als het wel even moeilijk heb, dan wil ik het daarover hebben.” Door kleine stapjes te maken met hulp van zijn begeleiders en andere leerlingen, heeft Lex in een korte tijd een groot verschil laten zien. “Samen leren we er onze draai te vinden. Dat maakt mij heel blij!”