Groepsbegeleiding
Begeleiding op de woensdagmiddag: een casus
Voor kinderen die moeite hebben met het vinden van aansluiting bij leeftijdsgenoten, bieden we vanuit Praktijk Memo groepsbegeleiding aan. Op woensdagmiddag of op zaterdag kunnen deze kinderen terecht in één van de jeugdgroepen, die ook bedoeld zijn om de ouders een tijdje te ontlasten. Marjon van Rees, meewerkend teamleider en directielid van Praktijk Memo, vertelt over de groepen.
Kinderen met een indicatie kunnen een tijdelijke plaatsing in een van de groepen krijgen, meestal voor de duur van een jaar. Daarna kan worden overwogen of verlenging zinvol is. Marjon licht toe: “We willen dat het kind óók een clubje heeft waar het bij hoort, dat het net als andere kinderen ook iets leuks te doen heeft in het weekend.” Tijdens de bijeenkomsten van de groepen worden er allerlei hobbymatige activiteiten uitgevoerd. Marjon noemt op: “We doen aan sport spel, we koken en bakken, we gaan naar de boer en maken jam of we verzorgen onze kippen, konijnen en ons varken Kotelet. Ook het werken met de paarden wordt als erg fijn ervaren door de kinderen; ze leren samenwerken, afstemmen en het zelfvertrouwen groeit."
Individuele doelen in een groepssetting
Voor ieder kind in de groep stellen we samen met ouders en het kind individuele doelen op en deze worden geïntegreerd in de groepsactiviteiten. Vaak hebben deze doelen te maken met het ontwikkelen van sociale vaardigheden. Marjon geeft als voorbeeld Max*, die zich als 8-jarige met ASS bij een van de jeugdgroepen aansloot. Hij was geboren met schisis en had daardoor spraakproblemen. Als hij niet begrepen werd ging hij schelden en met spullen gooien. Door deze woede-uitbarstingen was hij zelfs weggestuurd bij de Scoutingclub waar hij lid van was. Graag wilde Max leren zijn emoties beter te reguleren.
Naar het voorliggend veld
De bedoeling van groepsbegeleiding is om het kind uiteindelijk gebruik te laten maken van de reguliere voorzieningen in het voorliggend veld. Daarom stelden de begeleiders van Memo voor om met de Scouting te gaan praten. Naast de groepsbegeleiding kreeg Max een indicatie voor individuele begeleiding en die werd ingezet om een aantal keren mee te gaan naar de Scoutingvereniging. Marjon vertelt hierover: “De scoutingleiders gaven we uitleg over Max zijn manier van communiceren en samen bedachten we wat ze konden doen als er weer eens onbegrip was. Iets kleins als zeggen “Ik heb je niet verstaan” in plaats van “Hè, wat zeg je nou?” hielp al om de rust meer te bewaren. Als het toch uit de hand dreigde te lopen, leerde Max zichzelf aan om een rustig plekje op te zoeken en pas terug te komen als hij daar aan toe was. De leiding zei dan: “Fijn dat je er weer bent” en zo kon hij dan weer doorgaan.”
Max kon zo dus met wat begeleiding terugkeren naar de Scouting. Tegelijkertijd bleef hij nog enkele jaren elke woensdagmiddag naar de groep bij Praktijk Memo komen. Marjon: “Kort geleden heeft hij afscheid van ons genomen, want hij was inmiddels de oudste en had zijn doelen voldoende bereikt. Bij de Scouting zit hij nu nog steeds.”
Meer weten over onze groepsbegeleiding? Lees hier verder: https://www.praktijkmemo.nl/aanbod/begeleiding of neem contact op met Marjon van Rees via m.van.rees@praktijkmemo.nl
*) Om privacyredenen is Max niet zijn echte naam